Hogwart HP School - Szkoła Magii i Czarodziejstwa

– I co tam z tym Twoim wnukiem Maurycym? Dowiedziałeś się czegoś? – spytał Alojzy i dopiero po chwili zdał sobie sprawę, że koniec jego długiej brody znalazł się w kuflu piwa.

– Kontaktowałem się z jego rodzicami, a moimi dziećmi, rzecz jasna, przez kominek, no bo już tak sobie myślę, może nie ta szkoła czy co, ale jeszcze raz mnie upewnili, że Maurycy chodzi do HP School – odpowiedział Nikodem, spiesząc koledze z pomocą i oferując paczkę chusteczek.

– Hmm... To dziwne. – zasępił się czarodziej, jednocześnie wycierając sobie brodę. – Dlaczego go ostatnim razem nie widzieliśmy?

– Nie mam pojęcia. Może na wagary poszedł! – wykrzyknął i bynajmniej nie wyglądał na zmartwionego. - Jak ja dorwę tego urwipołcia! Na wagary to może sobie chodzić na innych lekcjach, ale nie jak dziadek przyjeżdża.

– Dobrze, że Cię nie słyszy, bo jeszcze serio potraktowałby to, co powiedziałeś. – zaśmiał się czarodziej z brodą.

– No co? – spytał przewrotnie Nikodem, poprawiając sobie spadające mu z nosa okulary. - Nie pamiętasz naszych wyskoków, jak chodziliśmy do szkoły. Nie byliśmy takimi znów aniołkami.

– No, prawda to – Alojzy się zaczerwienił i od razu zmienił temat. – A jak Ci się podobała nasza wizyta w szkole? Fajowo było, nie? – rozochocił się mężczyzna. – I oni naprawdę te baśnie znają!

– No, ich wiedza przeszła moje najśmielsze oczekiwania. – powiedział Nikodem, jednakże zwrócił uwagę na coś innego. – Alojzy, a skąd ty takie słowa znasz? „Fajowo”?

– Eee, no wiesz, trzeba iść z tym… no… jak to się mówi… no, z duchem czasu! Wspólny język złapać z dzieciakami.

– Z dzieciakami? – spojrzał znad okularów na kolegę. - No, ładnie Ty byś ten wspólny język złapał, jakbyś tak do nich powiedział „dzieciaki”. Oj, ładnie.

– To jak mam do nich mówić? – obruszył się mężczyzna.

– Młodzież, Alojzy! Młooodzież! – Nikodem ostatnie słowo wręcz wyśpiewał, tak się starał je zaakcentować.

– No dobrze, już dobrze – miał dość, jak jego kolega pouczał innych, więc zaproponował tylko. – To może ja tym razem wyślę sowę do profesora Dayne i zapowiem, że stawimy się w niedzielę?

– Napisz koniecznie. Już nie mogę się doczekać! ]